 Wysłano: Wtorek, 31 Października 2006, 12:59 |
  |
|
|
| "Śniadanie na Plutonie" Neila Jordana, obraz brytyjsko-irlandzki, to typowo angielska opowieść o perypetiach wesołego transwestyty. Akcja osadzona jest w latach 70., a w filmie pełno jest muzyki z tamtych czasów. Takiej gdzieś pomiędzy glam rockiem a folkiem celtyckim. Patrick/Patricia to człowiek, który żyje w trudnych czasach, na pograniczu Północnej i Południowej Irlandii. Z jednej strony grożą mu kule terrorystów z IRA, a z drugiej pały brytyjskich policjantów i niekłamana nienawiść pograniczników Królowej. Jakby tego było mało, opuściła go matka, a on sam urodził się w niewłaściwym ciele. Nie toleruje tego ani jego przybrana matka, ani ojciec dyrektor (Pat chodzi do katolickiej szkoły). Większość ludzi w tej sytuacji by ześwirowała, uciekła w agresję, albo za wszelką cenę próbowałaby się przystosować. Pat jednak - jak napisał recenzent w jednej z gazet - jest człowiekiem do tego stopnia wolnym, że łatwiej go zabić niż na siłę zmienić. Budzi więc - rzecz naturalna - żywą sympatię widzów, niezależnie od tego, czy i jakie mają uprzedzenia do wszelkiej maści odmieńców. |
|
|
|
|
 |
|
 |
noclegi w ciechocinku
Kopiowanie i rozpowszechnianie materiałów w całości lub części jest niedozwolone. Wszelkie informacje zawarte w tym miejscu są chronione prawem autorskim.
|
