"Literaturka" czyli literatura dla dzieci | forum dyskusyjne [ Gość ]

Pozioma · `Uczestnik`

No właśnie!!! Na własny użytek nazwałam tę dziedzinę Literaturką i mam z nią ostatnimi czasy mały problem. Otóż mój 9-cio letni syn złapał domowego wirusa - czyta sporo i namiętnie. Powiecie - cieszyć sie należy. No i się cieszę. Problem jest w tym, że czytać zaczął dosyć wcześnie i teraz robi to trochę (jak na mój gust) na wyrost. Przeczytał wszystkie części Harrego, przeczytał "Króla Maciusia I", przecztał "Tajemnicę zielonej pieczęci" i wiele, wiele innych książek. To jeszcze dziecko jakby nie było i do tego co czyta podchodzi bardzo emocjonalnie. Jak przeczytał "O psie który jeżdził koleją" - płakał chyba z godzinę. Wczoraj skończył "Hobbita" i był tą książką tak podniecony, że nie mógł usnąć. Najbardziej zaniepokoiło mnie to, że uparł się, że chce przeczytać "Władcę Pierścieni". IMHO chyba trochę jeszcze jest za młody, chociaż ze wstydem się przyznam, że tego nie czytałam. Mam nadzieję, że zdążę nadrobić zaległości zanim mu pozwolę po to sięgnąć. Mój mąż twierdzi, że książka jest dużo mniej drastyczna od filmu i niech próbuje. No cóż, ale nie w tym leży problem. Do przeczytania "Władcy Pierścieni" jestem już zmuszona i z decyzją czy dać to dziecku czy nie damy sobie jakoś radę. Chciałabym Was prosić o to, abyście podsunęli mi jakieś pomysły na "Literaturkę". Poszperajcie w swoich głowach i przypomnijcie sobie, co czytaliście jak mieliście 10-13 lat. Ja byłam wtedy pod wrażeniem "Ani z Zielonego Wzgórza" - a to chłopak. Przecież nie będzie tego czytał. Myślę, że od tego co czyta dziewięciolatek w dużej mierze będzie zależał jego przyszły światopogląd, dlatego tak bardzo nam na tym zależy, aby mu podsuwać wartościowe lektury. Niestety powoli zaczyna nam brakować pomysłów.

Berger · Sentinel

Mity greckie, Kubuś Puchatek, Alicja w Krainie Czarów, cykl książek o Tomku Wilmowskim, indiańska trylogia ,,Złoto Gór Czarnych" Alfreda Szklarskiego, książki Nienackiego (np. ,,Adelo, zrozum mnie") i hard SF z lat 50 - 60.

Wujek Zed · `Stary pierdoła`

Pana Samochodzika, po całości OBOWIĄZKOWO !!
Sam do dzisiaj czytuję

Kowal · `Uczestnik`

Seria Tomków Szklarskiego obowiązkowo w całości (też czytuję do dziś), Guliwera (Swift?), Tomka Sawyera, Hucka Finn'a (Twain?), ja czytywałem książki o takich braciach - Marku i Tomku (nie pamietam autora), Niewiarygodne Przygody Marka Piegusa (super!!!) (Niziurski?) - z autorami mam mały problem; książki Karola Maya; Dzieci z Bullerbyn oraz Fizia Pończoszanka (kto tą nazwę wymyślił?!

Pippi Langstrumpf - czy jakoś tak) - Astrid Lindgren

Berger · Sentinel

No to dorzucę jeszcze Robin Hooda i Robinsona Crusoe.

Majka · `Uczestnik`

Ja dorzucam Jules'a Verne..."Dzieci kapitana Granta"...
i basnie wszelakie, ( ja szczegolnie lubilam Andersena:))-chociaz moze to juz Twojego synka nie interesowac...albo Tomka Sawyera...

Berger · Sentinel

Jeżeli Verne'a, to całego! Dlaczego tylko ,,Dzieci"? A gdzie ,,W 80 dni dookoła świata", gdzie ,,5 tygodni w balonie", gdzie ,,20 tys. mil podmorskiej żeglugi"? Jeżeli o mnie chodzi, to ta ostatnia pozycja wydawała mi się najciekawsza.

Majka · `Uczestnik`

...racja!!Tak palnelam, kierujac sie wspomnieniem z dzieciestwa, gdy jeszcze dobrze nie umiejac czytac sluchalam jak "Dzieci kapitana Granta" czytal mi tata...

...To byla kucha z sentymentu...No pewnie ze calego!!! Ja osobiscie tez podwodne przygody i dookola swiata wedrowki:). A moze by tez "Tajemnicza wyspe"?, albo "Tajemniczy ogrod"?(przyznam ze nie pamietam autora...ze wstydem

)

Berger · Sentinel

Tajemnicza wyspa chyba też Verne'a, czyż nie?

little_wild_girl · `Nałogowy uczestnik`

Oj, nieładnie.

Jak można było zapomnieć o „Małym Księciu”.

Książka wysoce dydaktyczna i ciekawa zarazem (rzadka mieszanka). Polecam synkowi wyśmienite „Muminki”, będzie mu się miło czytało przygody, które widział już kiedyś w dobranocce. Może również spróbować przeczytać „Świat Zofii”- historia filozofii opowiedziana lekkim i w miarę łatwym językiem.
No i „Kubuś Puchatek” rulez

(jak ja uwielbiam Pro-pro-prosiaczka i Kłapouszka), aż łezka się w oku kręci.
A może by tak wymienić kilka książek, których nie dało by się swoim dzieciom (oczywiście nie licząc tytułów OCZYWISTYCH.

;))).
1) „Pinokio”.

W tej książce nie zgadza mi się warstwa problemowa. Jest moim zdaniem niewłaściwa. Tutaj wprost nasuwa się bezsensowny morał: „Nie staraj się polubić i zaakceptować siebie takim, jakim jesteś. Spróbuj stać się kimś innym, ślepo naśladując otoczenie.” I drugi bezsensowny i nieprawdziwy wg mnie morał: „Kiedy staniesz się człowiekiem(istotą wyższą i lepszą), będziesz na pewno szczęśliwy”.
2) „Mikołajek”(nie będę wymieniać wszystkich podtytułów poszczególnych części;))). Książka, przy której uśmiałam się do łez, bo widziałam swoją głupotę i smarkanterię sprzed lat, śmiałam się sama z siebie. Bardzo lubię tę książkę. Ale dziecko, które właśnie jest w tym wieku nie dostrzeże żartu. Może wziąć to dosłownie, a pamiętam, jak w dzieciństwie bezmyślnie naśladowałam swoich ulubionych bohaterów. Daj to dziewięciolatkowi i rozróba na podwórku gotowa.

No może troszki przesadzam;))).

Nie dałabym do ręki mojemu brzdącowi niczego, co przedstawia czarno-białe podziały. Irytują mnie też bajki, które kończą się zabiciem Bardzo Złego Bohatera(np.„Czerwony Kapturek”). Czego niby ma to uczyć dzieci?

andy85 · `Uczestnik`

Ja proponuję " Czekając na Godota " S.Becketta

Berger · Sentinel

Wujek Zed · `Stary pierdoła`

Krzysiek · `Pro uczestnik`

Berger · Sentinel

Ja czytałem mity z zapartym tchem, jak świetne przygody, ale imiona bogów i herosów oraz związki między nimi trudno mi było zapamiętać.

Majka · `Uczestnik`

Berger · Sentinel

Włóczykij, taki archetyp hippiesa, wiecznego tułacza. Uwielbiam tę postać!
Z tą zakurzoną panią Renatą chyba ciut przesadziłaś!!!

co do Winetou, wahałbym się. Ma się smarkacz uczyć, ze Apacze są dobrzy, a Komancze źli???

Co do Londona, to Biały Kieł, koniecznie!!! A Bari, Szara Wilczyca i Kazan to chyba też bohaterzy Londona? Mylę się?

Krzysiek · `Pro uczestnik`

Majka · `Uczestnik`

Wloczykij zgadzam sie...Pani Renata byla pania piekna i naprawde zakurzona, jak wszystko w tej biblitece...i zawsze siedziala pod slonce tak ze drobiny kurzu sie unosily ( wowczas dla mnie z pani Renaty...oj mialam 7 lat:)). To bylo na strychu, mala klitka, do ktorej prowadzil zawsze czarny -bo nie bylo swiatla- i (dla mnie wtedy) dlugi korytarz. Jakaz inna mogla byc dla mnie Pani Renata, jesli nie piekna i zakurzona?

...A Szara Wilczyca i Kazan...to nie Curwood'a?...

Kowal · `Uczestnik`