"Literaturka" czyli literatura dla dzieci | forum dyskusyjne [ Gość ]

Pozioma · `Uczestnik`

Pozwolę sobie na małe podsumowanie
1.Mity greckie - jeżeli już, w tym wieku, to chyba M. Rutkowskiego „Mity greckie dla dzieci”, wyd. Skrzat (bo na „Mitologię” Parandowskiego, moim zdaniem jeszcze za wcześnie)
2.A.A.Milne - „Kubuś Puchatek”, „Chatka Puchatka”,
3.L. Carroll - „Alicja w krainie czarów”, więc i „O tym, co Alicja odkryła po drugiej stronie lustra”,
4.Alfred Szklarski - cykl przygód Tomka Willmowskiego
5.Zbigniew Nienacki - seria o Panu Samochodziku
6.Jonathan Swift - „Podróże Gulliwera”
7.Mark Twain - „Przygody Tomka Sawyera”
8.Edmund Niziurski - „Niewiarygodne przygody Marka Piegusa” i „Nowe przygody Marka Piegusa”
9.Karol May (dużo tego).
10.Astrit Lindgren - „Dzieci z Bullerbyn”, ( no to i „Karlsson z dachu” – cała seria i „Pipi ” – też cała seria i wiele, wiele innych książek tej Pani, bo warto)
11.Robin Hood – autorów wielu, nie wiem która wersja najlepsza????
12.Daniel Defoe - „Przypadki Robinsona Cruzoe”
13.Juliusz Verne – dużo tego, ale na początek może „Dzieci Kapitana Granta”, jak się dziecku spodoba, to i reszta pójdzie.
14.Burnett Hodgson Frances - „Tajemniczy ogród”
15.„Mały Książe”, Antoine de Saint-Exupery
16.Jansson Tove, cała seria o Muminkach
17.„Świat Zofii”, Jostein Gaarder
18.Carlo Collodi - „Pinokio“
19.Sempe, Goscinny – cała seria o Mikołajku
20.Jack London – „Biały Kieł”
21.James Olivier Coorwod – „Bari, syn Szarej Wilczycy”
22.Joanne K. Rowling – cały cykl o Harrym Potterze

Ja oczywiście ze swej strony dorzucam:
23.Beata Krupska – „Sceny z życia smoków”. Od lat 5 do 105. Pewnie część z was pamięta taki program: 5-10-15. Krzysztof Kowalewski czytał tam wtedy te opowiadania. Gwarantuje dobrą zabawę w trakcie lektury.
24.Janusz Korczak – „Król Maciuś I” (klasyka, chyba nie trzeba komentować)
25.Ernest Hamingway – „Stary człowiek i morze” (mój Mały już przeczytał i był zachwycony)

Trochę się tego nazbierało. Myślę, że taka lista przyda się nie tylko mi. Oczywiście wątku tym sposobem nie zamierzam ucinać, chciałam jedynie zebrać to, co dotychczas udało nam się ustalić. Lista jest wciąż otwarta.

Wujek Zed · `Stary pierdoła`

ŁOŻESZ !!!

Dziękujęjakniewiemco za przypomnienie wspaniałych Smoków z termosami !!

Oczywiście wygrywasz ... termos z kawą

Pozioma · `Uczestnik`

[quote="Wujek Zed"]
Dziękujęjakniewiemco za przypomnienie wspaniałych Smoków z termosami !!

[/quote]

No proszę - ktoś jednak pamięta, więc może ktoś jeszcze pamięta, co smoki nosiły w owych termosach???

Wujek Zed · `Stary pierdoła`

Toż każde dziecko wie, że zupę ogórkową.
Wstydź się, taka duża i nie wie

little_wild_girl · `Nałogowy uczestnik`

Berger

A chociażby tego, że niektóre spotkane w lesie zwierzęta mogą być niebezpieczne. A na poziomie bardziej symbolicznym, że nie każdemu można ufać.

Z tym morałem się zgadzam.

Chyba nie nakreśliłam zbyt szczegółowo, o co mi chodzi. Może mamy na myśli zupełnie różne wersje „Kapturka”, a tych jest sporo. W moim „przeczkolu” czytano wersję „Czerwonego Kapturka”, w której leśniczy wchodzi w momencie, w którym wilk goni Kapturka. Dzieci krzyknęły „Hurra!” i zaczęły klaskać w momencie, gdy wilk został zabity. Warto uczyć dziecka trzeźwej oceny sytuacji, ale po co niepotrzebnie podsycać jego nienawiść i chęć zemsty? Mi na dobranoc opowiadano tą wersję, w której leśniczy rozpruwa brzuch wilka i tym sposobem uwalnia babcię i Kapturka. Nie widzę w tym nic pouczającego. Obie ofiary zostały uratowane, więc nic nie straciły na swojej naiwności. Zatem dziecko uwierzy, że nic mu nie grozi. Chyba, że masz na myśli tę wersję

(o ile pamiętam autorstwa Perraulta), w której Kapturek i babcia zostają zjedzone i...takie jest właśnie zakończenie...(„Trzeba było słuchać mężczyzn i nie wpuszczać obcych do domu”

) „uczciwe” rozliczenie z własnych czynów (śmierć = no bonus), bez cenzury i mydlenia oczu pt. „Bez obaw, umarli, wrócą do życia”. A oto jeszcze jedna wersja (fragment):
Dziewczynka wreszcie dotarła do domu swej matki.
„Mamo, otwórz drzwi!”
„Wejdź, są otwarte ”-odpowiedział wilk. Ale drzwi były zamknięte, więc wczołgała się przez dziurę w ścianie.
„Mamo, jestem głodna.”
„W kredensie jest mięso.”
To było ciało jej matki, która została zabita przez wilka. Kot siedzący na kredensie powiedział jej:
„Jesz ciało swojej matki”
„Mamo, kot na kredensie mówi, że jem twoje ciało.”
„Kłamie, oczywiście”
(...)
„Mamo, chce mi się pić.”
„Napij się wina z dzbana.”
I dziewczynka wypiła. Wtedy ptak siedzący na kominku powiedział jej:
„Pijesz krew swojej matki. To krew twojej matki.”
(...)
„Mamo, jestem bardzo zmęczona.”
„Chodź, połóż się koło mnie.”
Dziewczynka rozebrała się i podeszła do łóżka, gdzie jej matka leżała w dziwnej pozycji, z twarzą osłoniętą kapturem. ITD.:D

Jeszcze inna wersja (jakaś włoska podobno, „Fałszywa babcia” czy jakoś tak;))

:wilk, a właściwie ogr namawia Kapturka do zjedzenia kawałków ciała swojej matki (uszy na patelni, mniam mniam

), każe dziewczynce się rozebrać

, spalić ubranka w kominku i położyć się obok niego.;>

No, do jasnej ciasnej, czy to jest bajka dla dzieci? Mnie się to podoba (zwłaszcza wersja z ogrem

;)), ale dla dziecka to chyba jeszcze „nie to” (znaczy się ja też jestem dzieckiem, tylko takim bardziej zboczonym

;))). Nie wystarczy ugrzecznić i wywalić parę wątków, by historia zachowała sens i była odpowiednia dla dziecka.

Kowal

"Mały książę" to jedna z najpiękniejszych książek, jakie czytałem, ale to raczej nie jest książka dla dzieci.

Stwierdziłam, że skoro synek Poziomy zabiera się za Hobbity itp., to pewnie zaciekawi go „Mały Książę”. Przeczytałam tą książkę, gdy byłam mniej więcej w jego wieku. Wyniosłam z tego co nieco (więcej dopiero potem;))). Nic nie straci na przeczytaniu tej książki, nie ma tam nic nieodpowiedniego. Może przyjąć ją zbyt dosłownie, ale ...taka jest właśnie ta książka. Co innego znajdują w niej dzieci, co innego dorośli. Fajnie się ją czyta „po jakimś czasie”. Odnajduje się w niej zupełnie inny sens. Na tym właśnie polega jej urok.

Pozioma

Ostatnio po przeczytaniu wszystkich postów o "Literaturce" obudziłam w sobie "Małego Księcia",

O, masz tu „żywy dowód”;)).

Majka

a Buuuuki sie do dzis chyba lekam

A więc nie tylko ja...;>

PoziomaLista jest wciąż otwarta.

Oki, więc dorzucę jeszcze dwa tytuły:
Kornel Makuszyński „Przygody Koziołka Matołka”
Peter S. Beagle „Ostatni Jednorożec”.

Kowal · `Uczestnik`

Stwierdziłam, że skoro synek Poziomy zabiera się za Hobbity itp., to pewnie zaciekawi go ?Mały Książę?. Przeczytałam tą książkę, gdy byłam mniej więcej w jego wieku. Wyniosłam z tego co nieco (więcej dopiero potem;))). Nic nie straci na przeczytaniu tej książki, nie ma tam nic nieodpowiedniego. Może przyjąć ją zbyt dosłownie, ale ...taka jest właśnie ta książka. Co innego znajdują w niej dzieci, co innego dorośli. Fajnie się ją czyta ?po jakimś czasie?. Odnajduje się w niej zupełnie inny sens. Na tym właśnie polega jej urok.

Chciałem tylko zwrócić uwagę, że to jest również, a może przede wszystkim książka dla dorosłych. Oczywiście nie ma tam nic nieodpowiedniego dla dzieci. Trochę nieprecyzyjnie się wyraziłem, miałem powiedzieć, że "Mały książę" to nie tylko książka dla dzieci.
No i jak mogliśmy zapomnieć o Koziołku Matołku???

A skoro przy Kornelu już jesteśmy, to wypada dorzucić "Awanturę o Basię"

Berger · Sentinel

Przerażająca ta wersja ze zjadaniem matki. Ale na pewno ma masę symbolicznych podtekstów

A ta wersja, w której Kapturek ginie chyba była wersją pierwotną. Potem ją złagodzono.

little_wild_girl · `Nałogowy uczestnik`

Pozioma · `Uczestnik`