Choroba dziewczyny a męska jaskinia | forum dyskusyjne [ Gość ]

Carina · `Bywalec`

Zachodzi sytuacja, że chłopak lub mężczyzna dowiaduje się, że jego przyjaciółka poważnie zachorowała. Ucieka do jaskini w porządkowanie i malowanie. Dlaczego? Czy to oznacza, że się przejął jej stanem i nie chce rozmawiać i dlatego ucieka w pracę?

Carina · `Bywalec`

halo, halo, proszę o zabranie głosu, jestem tu nową i witam wszystkich serdecznie. Mogę liczyć na wasze wsparcie? Sama głową muru nie przebiję

Berger · Sentinel

Przeceniasz ruch na hehu. Moim zdaniem sytuacja po prostu nieco chłopaka przerosła...

Carina · `Bywalec`

Dziękuję Berger za zabranie głosu. Z Twoich słów zrozumiałam, że musiał się przejąć stanem dziewczyny, bo inaczej - jeśli byłaby mu obojętna - to by go sytuacja nie przerosła. Mam prawo tak myśleć?

nobody · `Bywalec`

Nic nie wiemy o tym człowieku i całej sytuacji, więc ciężko jest nam podać przyczynę. Nie wiemy, jaki jest ten chłopak, jak traktuje tę dziewczynę, jaka to choroba, jak długo on o niej wie, itd.
Prawdopodobieństwo, że Berger ma rację z tym, że sytuacja go przerosła, jest bardzo duże. Być może nie wie, jak ma się teraz zachować i jak pomóc dziewczynie. Chyba jedyne wyjście, to dać chłopakowi trochę czasu na oswojenie się z tą sytuacją a potem (jeśli nic się nie zmieni) probować z nim spokojnie rozmawiać. Paradoksalnie, to on może potrzebować teraz większego wsparcia, niż ona.

little_wild_girl · `Nałogowy uczestnik`

Zastanawiam się, czy należy informować bliskich o pewnych przykrych sprawach - z jednej strony takie sytuacje zbliżają jeszcze bardziej, z drugiej natomiast - to ostatnie osoby, które chciałoby się zasmucać.

Carina · `Bywalec`

Nobody i little wild girl dziękuję Wam za zabranie głosu w dyskusji.
To wrażliwy mężczyzna, bardzo dobrze traktuje dziewczynę. Nie mieszkają razem, ale ona wie od jego Rodziny, że jest niespokojny, że rzucił się w pracę. Dziewczyna jest poważnie chora, czeka ją operacja. Macie sporo racji, zaczynam myśleć, że może on nie spodziewał się takiego obrotu sprawy, że myślał, że jest zdrowa, że to spadło na niego jak cios. On chciałby widzieć ją szczęśliwą, ona go kocha i nie chciałaby jego zasmucać swoimi zmartwieniami.

Berger · Sentinel

kazia · Stały uczestnik

Faktycznie trudna sprawa dla nich obojga, ciekawi mnie jedno w jakim są wieku, czy są samodzielni - tzn. finansowo, niezależni od rodziców, z oddzielnym mieszkaniem - zaraz powiem dlaczego.
Znam sytuŁację, ale odwrotną - chory chŁopak i jedynaczka z dobrego domku, jednak oboje są po części uzależnieni od swoich rodzin i dlatego im nie wyszŁo.
W takich okolicznościach bliscy, którzy powinni pomagać czasami zmuszają do rozstań, kto wie czy chopak nie jest pod czyjąś presją.
Wiem, że to smutne jednak tak też może być, dlatego być może uciekŁ w pracę.

Carina · `Bywalec`

Dziękuję Berger.
Do Kazi: oboje pracują, ale nie są samodzielni w tym znaczeniu, które wymieniłaś, bo mieszkają z Rodzicami i nie mają oddzielnego mieszkania. On ma 30, ona 26

Berger · Sentinel

Carina · `Bywalec`

To prawda, że powinno się mówić takie rzeczy. Kobiety bardzo lubią rozmawiać, ale mężczyźni nie zawsze. Piotr jest właśnie takim przykładem, nie lubi rozmawiać o uczuciach, bo nie został nauczony do prowadzenia takich rozmów, jego Mama wcieliła w nim przekonanie, że to oznaka słabości, stara się zatem być "męski". On jest wrażliwy, jest w nim ciepło, ale tłumi je w sobie tak jak teraz. Może nie chce pokazać dziewczynie, że mu zależy lub, że bardzo przejął się jej stanem i dlatego ucieka w pracę ?

nobody · `Bywalec`

Berger · Sentinel

little_wild_girl · `Nałogowy uczestnik`

Dochodzę do wniosku, że zwierzanie się ze swoich smutków ma sens, jeśli jest wzajemne i myślę, że w tym przypadku by pomogło (mam na myśli jego i ją).

Znikają wtedy wyrzuty sumienia związane z zalewaniem kogoś własnymi problemami i uzyskaniem w ten sposób ulgi. Druga osoba zapomina o smutku odnośnie własnych kłopotów, co ułatwia jej działanie, nie mówiąc już o korzyściach wynikających z zacieśnienia relacji i radości, że pomogło się komuś ważnemu. Dobrze by było, gdybyś poinformowała tę dziewczynę o jego trudnościach w otwarciu się.

Wtedy mogłaby sugerować mu zmianę zachowania i przygotować mu tyle ciepła, ile potrzebuje, by po odsłonięciu swojej wrażliwości nie czuł się zawiedziony czy wyśmiany. To tyle, jeśli chodzi o mądre rady z perspektywy lat nastu.

Carina · `Bywalec`

Do Nobody: zgadza się, o takich sprawach jak operacja wczesniej czy później trzeba powiedzieć. W przypadku dziewczyny ona sporo mówi, on tego wysłuchuje, ale np nie mówi o swoich zmartwieniach dnia codziennego dusząc je w sobie, np nie rozmawia o tym co w pracy, twierdząc, a po co martwić dziewczynę. Może jest przekonany, że tak postępuje z miłości?
Do Berger: moim zdaniem on jest bardzo wrażliwym mężczyzną, dał jej się poznać od tej natury, ale nie zawsze chce ją odsłonić. Dziewczyna tego nie rozumie, dlaczego raz jest otwarty, innym razem jakby niedostępny, nie okazujący emocji. Kocha go i akceptuje te zmienne nastroje
Do little wild girl: To prawda, zwierzanie ma sens, jeśli jest prowadzony dialog nie monolog. Ona często otwiera się przed nim, on też ale rzadko. On cieszy się, że ona uważa go za kogoś sobie bliskiego. Stara jej się pomagać w potrzebie, zauważyłam, że pragnie widzieć ją zawsze szczęśliwą. Widzę, że darzy ją głębokim uczuciem, ale zauważam, że nie lubi używać słów, by wyrazić swe uczucia, emocje, woli czynami jej to okazać.

fanka_adamka · `Stały bywalec`