deformacja świata w literaturze | forum dyskusyjne [ Gość ]

poszukiwacz · `Czytelnik`

czy możecie coś powiedzieć o deformacji świata w tekstach kultury (nie tylko literatura terz obraz, muzyka)

czemu wogule służy deformacja jak możecie to podajcie konkretne przykłady pozycji literatury gdzie ją dostrzegacie
Dzieki za każdą wskazuwke

Feniks · `Stały bywalec`

Klasyczny temat rzeka.
Szuklam w pamięci dzieła sztuki które nie byłoby deformacja rzeczywistości- i pustka.
Kazde dzieło kultury jest transformacją rzeczywistości- zniekształceniem wynikającym tak z osoby artysty jak z tego czym w zamierzeniu dzieło to ma być dla odbiorcy co ma oznaczać jakie myśli i emocje wywoływać.
Czemu służy deformacja rzeczywistości nie jestem w stanie Ci powiedzieć- zależy to od interpretacji wrażliwości skojarzeń- nie znam uniwersalnego sposobu tłumaczenia co artysta miał na myśli.
Na pierwszy ogien- malarstwo.
Sztuka średniowieczna- nieprzestrzeganie zasad perspektywy wielkość postaci uzalezniona jest od statusu i władzy.
Kubizm (na czym polega tu deformacja rzeczywistości nie trzeba chyba tłumaczyc)- kierunek zainspirowany koncepcją czwartego wymiaru, teorią wzgledności Einsteina.
Surrealizm- potrzeba wyzwolenia sztuki z oków racjonalności i utylitarnosci, fascynacja Freudem podświadomościa próba odgadnięcia znaczeń marzeń sennych (można to odnieść także do filmów- najbardziej znany Pies Andaluzyjski)

Proza
Czarodziejska góra- Tomasz Mann- powieść niemal poświecona względności czasu, jego absurdalności, wpływowi na bohaterów a także temu w jaki sposob oni wpływają na niego.
Mistrz i Małgorzata- Michał Bułhakow- saryra przejaskrawienia podkreslają absurd epoki stalinizmu. W kontrapunkcie do szarej rzeczywistosci stoi Woland wraz z jego świtą -wprowadza choos barwność zmiany i w rezultacie nadaje sens działkaniom bohaterów.
Sto lat samotności- i wszystkie inne dzieła G.G. Marqueza- elementy rzeczywistości przeplatają się z magią metafizyka łaczy sie z codziennością cuda nikogo nie dziwią a wygladając za okno mozna zobaczyć dzieci machające do Ciebie z latającego dywanu.
Czekając na Godota (dramat) Molloy, Malone umiera, Nienazywalne(antypowieści) - Samuel Beckett -zaledwie naszkicowane postacie świat zewnetrzny znacznie zredukowany pozostają jedynie słowa rzucane gdzieś w przestrzeń. Świat z załozenia jest niespójny nieczytelny absurdalny jedynym pewnym faktem pozostaje śmierć- i ona jednak jest absurdalna)
Wszystko co wyszło spod pióra Franza Kafki- człowiek budzi się pewnego ranka w ciele robaka, Józef K sądzony ma być za nieznaną mu winę, Geometra K wezwany do pracy na prowincję nie może dostać się do zamku by spotkać się z pracodawcą -nie wie zatem jakie zadanie ma wypełnić.
J.L.Borges- tworzy światy posługując się symbolami- wszechświat to biblioteka labirynt oznacza nieskonczoność świat moze być niczym innym jak snem Boga lustro to przejście do innej rzeczywistości.

Tyle na dziś. Oczywiście wszytsko to co napisałam powyżej to koszmarne uproszczenia traktuj je więc proszę z dużą ostroznością.
Jeśli nasunie mi się coś jeszcze zapewnie dopiszę.

caspian · `Uczestnik`

a jakie mogą być funkcje takiego sposobu prezentacji rzeczywistości?

arabica · `Bywalec`

Biorąc pod uwagę np. ekspresjonistyczny obraz "Krzyk", powiedziałabym, że deformacja świata jednostki służy podkreśleniu tragizmu człowieka, ukazaniu głębin ludzkiej psychiki, wywołaniu emocjonalnego odbioru dzieła. Deformacje rzeczywistości mogą pokazywać rządzące światem mechanizmy, wyjaskrawiać ludzkie przywary, dramaty. Pomagają w poruszaniu ważnych i skomplikowanych problemów, bo niosą ze sobą dużą obrazowość, np. "Jaszczur" Balzaka nawiązuje do problematyki wolności ludzkiej, co zostaje przedstawione paradoksalnym zniewoleniem wolnością w osiąganiu wszystkiego, czego się zapragnie, za sprawą magicznej skóry jaszczura. W "Upadku" Camusa element deformujący, czyli postać diabła zakamuflowana w zwykłym mężczyźnie, uwidacznia godną pożałowania mentalność i uświadamia nieustanny upadek ludzkości ku samounicestwieniu.