Tak po babsku!!! | forum dyskusyjne [ Gość ]

Kosmopolitka · `Uczestnik`

Jakies postanowienia na Wielki Post?
Ja osobiscie oprocz tych zwiazanych z naprawianiem i udoskonalaniem aspektow duchowych w mym zyciu, postanowilam zrobic tez cos dla ciala. Od wczoraj kompletna abstynecja jesli chodzi o slodycze. Ciekawa tylko jestem, jak dlugo wytrzymam te ...katusze.

Karolina1708 · `Stały bywalec`

zawsze na Wielki Post miałam jakieś postanowienia ale teraz z nich zrezygnowałam. Nie no uważam że to jest jak najbardziej dobre wszak ćwiczymy swoją silną wolę etc. ale nic nowego do mojego życia to nie wnosi... Jeśłi dla kogoś tak-to jak najbardziej polecam i podziwiam

little_wild_girl · `Nałogowy uczestnik`

W związku z Wielkim Postem nie mam postanowień nad te, które mam na co dzień.

Uważam, że lepsze jest praktykowanie przez cały rok małych umiarkowanych ofiar w ramach zdrowego rozsądku, np. batonik raz na tydzień przez cały rok, komputer dziennie włączony dla rozrywki przez godzinkę, niż zero batoników i kompa przez 40 dni, a przez resztę roku, to sami wiecie...

Wyrzeczenie może służyć wyćwiczeniu woli, ale nadmierne wyrzeczenie nic nie daje na dłuższą metę. Nie zapominajmy, że dopóki żyjemy, wciąż mamy nasze słabości, nasze ciała, naszą naturę, która od czasu do czasu domaga się zaspokojenia w ramach odpoczynku "dla samego siebie", choćbyśmy nie wiem jak bardzo chcieli wszystko poświęcić pod kątem innych. Wielkie i przesadne wyrzeczenie to po prostu dobre podłoże dla działania szatana, który przy wyczerpaniu jest w stanie skierować naszą wolę wręcz przeciwko Bogu. Wtedy zmęczeni kompletnie uciekamy od Niego. No tak, tylko że to "umiarkowanie" we wszystkim to nudne jest dla tego, kto cały czas chciałby się spalać dla Boga, no ale cóż począć. Konieczność skierowania uwagi również na siebie, gdy tego chce ciało, a nie chce dusza, wzmaga też tęsknotę za Bogiem (Miłością), a to jest nic innego niż czyściec na ziemi.

A tego mniejszego cierpienia na ziemi chce dla nas wszystkich Bóg, byśmy nie musieli znosić większego po śmierci. Więc do dzieła!!!

grusia · `Nałogowy uczestnik`

Schudnąć! 5 kg!

Post temu sprzyja

Berger · Sentinel

Ja podjąłem mocne postanowienie, że całkowicie powstrzymam się od pokarmów mięsnych ( w tym nawet drobiu, ryb i owoców morza). I nie zamierzam się ograniczyć do najbliższych 40 dni, co to, to nie!

Kosmopolitka · `Uczestnik`

Byloby naprawde bajecznie, gdyby kazdy umial sie oprzec na codzien swym slaboscia lub pokusom, o czym wczesniej LWG pisala.
Ale nie kazdy przeciez tak potrafi i wlasnie dlatego postanowienie sobie czegos, w jakims okresie jest zawsze pierwszym krokiem w odpowiedniem kierunku. Nie da sie, a przynajmniej ja tak nie potrafie, byc zawsze czlowiekiem akuratnym, nawet mimo dobrych checi...Zycie sklada sie przeciez z chwil, a nie kazda chwile da sie zaplanowac, przewidziec w niej nasze nastroje, emocje i z tym zwiazane potrzeby. Zatem i bledow, i poddania sie pokusom nie da sie tak naprawde uniknac. A czas wyrzeczen, trwajacy na przyklad 40 dni, jest sposobnoscia do bardziej swiadomego przezywania chwili, a i z tym zwiazanym panowaniem nad slabosciami....

little_wild_girl · `Nałogowy uczestnik`

Khe khe khe... W takim razie ja postaram się nie zjeść choćby przez okres Wielkiego Postu tego słodkiego pieseczka, który nie przeczuwając zagrożenia przymila się do moich kolan ilekroć go spotykam na spacerze. Identyczny jak Twój, Berger!

cezar · Stały uczestnik

Berger · Sentinel

Podejrzewam, że to mój avatar właśnie. Jak przestałaś odpisywać na maile, zaniepokoiłem się i wysłałem go, żeby Cię odszukał.

little_wild_girl · `Nałogowy uczestnik`

Oczywiście, że wszystkie święta, nie tylko Wielki Post, ale również Wielkanoc, Boże Narodzenie, Dzień Zmarłych dają podłoże do pewnego rodzaju rozważań i mają klimat, który moblizuje. Te wszystkie święta nie są niepotrzebną bzdurą, bo co to by było, gdyby co niedzielę księża mieli wmontować te wszystkie zagadnienia do jednego przemówienia.

Trzeba tylko do tego odpowiednio podejść. Jak Izraelici przebywający "40" lat na pustyni, aby dojść do Ziemi Obiecanej. Co tam było na tej pustyni życia? Ano nic, tylko wszędzie, dzień w dzień ten sam piasek, od czasu do czasu oaza, w której można odpocząć i upadki do samego końca! Trzeba codziennie iść przez pustynię, aby w każdym święcie się odnaleźć.
Wielki Post często wiele osób nawraca, ale też wiele osób zniechęca ostatecznie do praktykowania wiary, bo wskakują od razu do głębokiej wody, do której to wierząc wcale nie trzeba zaraz wskakiwać. Po prostu praktykując dzień w dzień drobnymi kroczkami sami nie spostrzegamy, jak nauczyliśmy się pływać.

Bo to nie my płyniemy tak naprawdę, tylko Ktoś za naszym przyzwoleniem.

Wiesz, myślę, że Bogu nie chodzi o to, abyśmy zawsze byli na ziemi idealni, bo dopóki żyjemy, tak jak już wspomniałam, mamy swoje słabości (wyłączając szczególne łaski u niektórych świętych).

Ostatnio przeczytałam w dialogu między duszą a Jezusem tak:
Dusza: "Dlaczego pozwoliłeś, abym znów upadła wbrew mojej woli?"
Jezus: "Abyś nie straciła pokory i abyś nie myślała, żeś aniołem na tej ziemi"

W wierze chodzi o walkę, o ponawianie wzbudzenia wstrętu do grzechu. Wyznawanie wiary to zobowiązanie do podjęcia trudu powstania z upadku jak najszybciej, włączając w to okres Wielkiego Postu. A słabości nie mamy po to, aby nas od Boga oddalały, ale po to, aby nas do Boga PRZYBLIŻAŁY.

Właśnie po to przyjmujemy Komunię, aby Jezus leczył nasze rany. I tak oto kilkanaście Komunii przyjętych z wiarą i Bóg wyleczył mnie z dwóch nałogów (komp - zapytaj tych, którzy włamują mi sę do kompa, ile przed nim siedzę

i coś jeszcze, o czym na forum publicznym mówić nie będę...

). Po co męczyć się samemu, jak wszystko Bóg swoją mocą może zrobić za nas?

Powierz wszystko Bogu, a zobaczysz, czym jest cud!

little_wild_girl · `Nałogowy uczestnik`

Berger · Sentinel

Jeżeli wysłałaś w ciągu ostatnich trzech dni na służbową skrzynkę, to miałem prawo nie odpisać, bo mi komp w pracy padł.
A jeżeli głosowałaś na Kaczkę, to chociaż nie przyznawaj się może?

J@ger · `n00b`

rotfl
to juz teraz wiem
czemu mi nie po drodze z wiewiorka

Berger · Sentinel

Ej! Wiewiórka to jest na deplach, ma nicka Giggles i jest równie sympatyczna, co LWG.

grusia · `Nałogowy uczestnik`

No to tak trochę "po babsku", choć nie tylko ;)
Byliście może na "Ja wam pokażę!"? Jakie wrażenia? "Wnioski"? Przemyślenia?
Poza tym, czytaliście może tę lub/i inne książki pani Katarzyny Grocholi? Sama ostatnio zajmuję się "Upoważnieniem do szczęścia". Póki co jest ciekawie ;)

Kosmopolitka · `Uczestnik`

Swego czasu przeczytalam pare ksiazek Pani Grocholi ("Nigdy w zyciu", "Upowaznienie do szczescia", "Podanie o milosc", "Serce na temblaku"). Nie powiem, podobaly mi sie nawet. Jednak do sposobu jej pisania trzeba sie troche przyzwyczaic. Pisarka ta ma taka swoista prostote wypowiedzi, co jest dla niej wlasnie ta charakterystyczna cecha. Porusza tez w swych ksiazkach tematy wciaz nie wyczerpane przez literature.... i tak bardzo lubiane przez plec piekna. A jak jeszcze sama kobieta o tym pisze, to czego chciec wiecej...

grusia · `Nałogowy uczestnik`

A ja sobie "razem" z przyjacielem czytam

I, "chociaż facet", podoba mu się sposób prowadzenia narracji przez panią Katarzynę. Mnie zresztą też

Pół książki przeczytałam wczoraj jednym tchem, lecz byłam zmuszona na tym skończyć, gdyż było już po pierwszej w nocy i wypadało iść spać.

sanus · `Bywalec`

witam, ja pierwszy raz w tym temacie

przeczytałam niedawno trylogie Grocholi i zdecydowanie polecam

moge jeszcze polecic "Przegryźć dżdżownicę", od tej ksiazki zaczelam czytac Grochole i one mnie do tej pisarki przekonala; realistycznie opisala uczucia zdradzonej kobiety

aps · Stały uczestnik

cezar · Stały uczestnik

Dawno tu nie pisałem, ale i przyznam szczerze potrzeby takiej nie miałem.

Dziś czuję się samotny i oderwany od rzeczywistości.
... "taki dzień i taka godzina...."
Jak widzicie nawet facetom się to przytrafia

Aaaa .... pogadam od rzeczy i nieskładnie trochę, luźno wrzucę tu moje późnowieczorne myśli z różnego worka czerpane.
Może mi ulży choć trochę! W końcu to babskie spotkanie a na takim plecie się bez sensu i celu czasami

Byłem dziś u swojej Mamy (26 maja). Kiedyś mój przyjaciel, gdy zmarła mu bardzo wcześnie Mama, tuż po pogrzebie podszedł do mnie i powiedział: "pamiętaj! nigdy, gdy zadzwoni do Ciebie Mama nie mów Jej że nie masz czasu rozmawiać"! Refleksja choć dosłownie brzmiąca to bardzo metaforyczna. Próbuję stosować się do jego tragicznego wówczas przesłania, nie zawsze wychodzi, ale zawsze w "podbramkowych" sytuacjach przypominają mi się te słowa.
Gdy jakiś czas temu, starszemu koledze z pracy (ma już wnuki) zmarła mama (ojciec już nie żył wówczas parę lat), powiedział do mnie: "no i widzisz - zostałem sierotą"! Powaliło mnie to wówczas! Nie potrafiłem sobie wyobrazić, że można czuć się dzieckiem będąc dorosłym człowiekiem, mając własne dzieci, wnuki. Chyba powoli zaczynam to rozumieć!

Wiem, są różne matki, są różne historie życiowe, ale ja osobiście zawdzięczam swojej Mamie bardzo wiele. Zawdzięczam Jej też swoje imię!

Po latach , gdy już byłem dorosły, powiedziała mi, że to imię Jej wielkiej miłości sprzed lat (nie mego ojca ;)).

Życie bywa przewrotne i pełne nieoczekiwanych, niczym nie kontrolowanych emocji!

Dziś noszę w sobie takie emocje, które burzą mój spokój wewnętrzny. Dzieje się to bo tak miało się dziać, nic w życiu nie przytrafia się bez celu! I tutaj też już wcześniej pisałem kiedyś, że każdy z nas może sterować swoim życiem, ale nie jest w stanie kierować swymi emocjami. I tak naprawdę wolę nie mieć w sobie tego spokoju!

Teraz bardziej zastanawiam się nad tym co dalej, gdy są te emocje.
Można się tymi emocjami dzielić, można też je skryć!
To drugie wydaje się bezpieczniejsze dla życia realnego i zapewne uczciwsze, ale jednocześnie pragmatyczne i zimne! Wolę jednak o nich mówić, nawet jeśli mam ponieść za to konsekwencje! Tak, myślę że tak wolę!

Gadam od rzeczy, zawaluowane to nieco, ale może Ktoś z Was to zrozumie!

Smętne gadanie to i smętna muzyka ;)
"....... czwarta nad ranem, może sen przyjdzie ..... może mnie odwiedzisz..."
jedna z najpiękniejszych piosenek świata!

miałem jeszcze kilka spraw do obgadania z Wami, ale już chyba innym razem :)

pozdrawiam
cezar